Eerste maand werken
Blijf op de hoogte en volg Michelle
09 September 2014 | Aruba, Oranjestad
De eerste maand werken zit er alweer op! Ik heb een klas met 22 kinderen, 7 kinderen waarvoor ik van te voren gewaarschuwd werd. De eerste twee dagen waren een lichte shock voor mij: 22 kinderen die lopen, schreeuwen en constant reageren op elkaar. Vinger opsteken leken ze nog nooit van gehoord te hebben, fatsoenlijk praten met elkaar ook niet.. Nu na een maand ligt er voor mij heel duidelijk één hele belangrijke taak: op sociaal-emotioneel vlak aan de slag. Al na anderhalve week heb ik bij de directrice gevraagd wat de mogelijkheden zijn voor zo een Sova traing. Helaas zijn die hier weinig tot niet, sowieso niet voor mij. Vanuit de stichting moet ik eerst zelf activiteiten hebben ondernomen. Dus komende week ga ik vol aan de slag met het sociale vlak, geen muziek, geen handvaardigheid, maar kringgesprekken en respectvol met elkaar om leren gaan.! Zo een groep is hard werken, maar een super mooie uitdaging!
De kinderen in de klas maken me regelmatig aan het lachen, ook al moet ik soms 14 kinderen apart vragen of ze hun boek kunnen pakken. (En sommige mij nog aankijken alsof ik Chinees spreek?!) Zo sta ik tijdens een instructie voor het bord mijn best te doen verhoudingstabellen uit te leggen begint er gewoon eentje hardop te zingen… Wel mooi, maar HALLO?! Ook heb ik een paar heerlijke dromertjes, als iedereen dan helemaal zelfstandig aan het werk is begint er eentje ineens te schieten. Alsof hij Call of Duty speelt, helemaal in zijn eigen wereld. Soms alleen met de vingers als wapens, maar soms komen linialen of geodriehoeken tevoorschijn, echt prachtig! Of vraag ik tijdens een taalles wat is het werkwoord in zin 10 en dan heb ik de zin al voorgelezen. Krijg ik als antwoord: acht. UUHH WAAR BEN JIJ?
Mijn school is een van de scholen die wel lang vergadert en waar niet iedereen om 13.15 uur naar huis gaat. Iedere dinsdag vergaderen we tot zeker 16:00 uur, wat heerlijk is want we beginnen de vergadering met eten.. I LIKE IT! En op donderdag werken we tot half 4 aan onze weekplanningen voor de week erop. Deze moet hier namelijk goedgekeurd worden door de directrice. Ik was al vrij snel mijn stem kwijt, niet door het schreeuwen maar door de airco’s, met name door de airco in de teamkamer. Mijn collega’s willen namelijk vergaderen en werken in standje NOORDPOOL. Vaak krijg ik het voor elkaar deze stiekem op 27 graden te zetten, maar ondertussen krijgen ze me door en wordt de afstandsbediening ver van mij vandaan gehouden.
Na twee jaar in een fantastisch team te hebben gewerkt, heb ik opnieuw het geluk enorm leuke collega’s om me heen te hebben. Tot nu toe doen we om de week iets leuks met elkaar op vrijdag. Vorige week vrijdag zijn we naar Rodgers beach geweest. Prachtig mooi strand met een flinke rotspartij waar ik met de kinderen van collega’s vanaf ben gaan springen. De foto’s volgen, want er was ook een GoPro aanwezig! Maar verwacht er niet te veel van, want zo hoog was het ook weer niet. Wel even wennen aan de ‘Arubaanse tijd’, want zo was er het idee om er om twee uur te zijn, nou écht niet! Eerst boodschappen doen, bij een collega thuis koken, omkleden, kinderen meenemen, plekje zoeken, aankomst: half 4! Maar wel met heerlijke kipsaté, garlicbread, pan dushi (megakrentenbol), rum, wijn, sangria en heel veel ijsblokjes.
De tijd vliegt hier echt! Zo zitten we hier al bijna 6 weken, hebben we nog maar een kleine 10 maanden te gaan. Ik vind het heerlijk met al die fijne ‘gewoontes’ die je beetje bij beetje opbouwt. Zoals een keer per week bootcampen op het strand met zonsondergang, een keer per week hardlopen, door de weeks lekker zelf koken, in het weekend op stap en lekker uit eten, happy hours, een keer per week boodschappen doen én onze mega relaxte strandbezoekjes na het werk. Een prachtig moment waarbij we aankomen op het strand, onze handdoek over onze ligstoelen gooien, kleding dumpen en het water haastig induiken om vervolgens als een of ander vlot te drijven. Jawel, gewoon lekker drijven en met de golven mee deinen, soms liggen we zo wel een halfuur. HEERLIJK, ik heb mijn rustgevende middeltje gevonden jongens. Daarnaast wordt ik hier ondertussen begroet door iedereen met de slogan: IK HEB ER ZO EEN ZIN IN en IK VIND HET ZO LEUK! Mijn enthousiasme voor de simpelste dingen kan ik niet inhouden. Dus ren ik ook hier zo nu en dan gillend rond.
Naast al het werken en de drukte van het leven hier heb ik ook het gezellige vooruitzicht op de komst van Marianne, over een kleine 3 weken. Kan ik haar het eiland laten zien, maar ook zelf nog meer genieten van alle bijzonderheden waar ik nu nog geen tijd voor heb. Ook hebben wij een 5 daagse trip naar Bonaire geboekt! IK HEB ER ZO EEN ZIN IN! Daarnaast heeft ook Irene geboekt, mijn tantie komt aan op 19 januari. Het duurt nog even, maar wat zijn nou 133 dagen? Ik hoop natuurlijk nog veel meer vrienden, vriendinnen en familie hier te mogen ontvangen, maar plan wel even met mijn agenda alsjeblieft, dank je wel!
Liefs,
Mies
De kinderen in de klas maken me regelmatig aan het lachen, ook al moet ik soms 14 kinderen apart vragen of ze hun boek kunnen pakken. (En sommige mij nog aankijken alsof ik Chinees spreek?!) Zo sta ik tijdens een instructie voor het bord mijn best te doen verhoudingstabellen uit te leggen begint er gewoon eentje hardop te zingen… Wel mooi, maar HALLO?! Ook heb ik een paar heerlijke dromertjes, als iedereen dan helemaal zelfstandig aan het werk is begint er eentje ineens te schieten. Alsof hij Call of Duty speelt, helemaal in zijn eigen wereld. Soms alleen met de vingers als wapens, maar soms komen linialen of geodriehoeken tevoorschijn, echt prachtig! Of vraag ik tijdens een taalles wat is het werkwoord in zin 10 en dan heb ik de zin al voorgelezen. Krijg ik als antwoord: acht. UUHH WAAR BEN JIJ?
Mijn school is een van de scholen die wel lang vergadert en waar niet iedereen om 13.15 uur naar huis gaat. Iedere dinsdag vergaderen we tot zeker 16:00 uur, wat heerlijk is want we beginnen de vergadering met eten.. I LIKE IT! En op donderdag werken we tot half 4 aan onze weekplanningen voor de week erop. Deze moet hier namelijk goedgekeurd worden door de directrice. Ik was al vrij snel mijn stem kwijt, niet door het schreeuwen maar door de airco’s, met name door de airco in de teamkamer. Mijn collega’s willen namelijk vergaderen en werken in standje NOORDPOOL. Vaak krijg ik het voor elkaar deze stiekem op 27 graden te zetten, maar ondertussen krijgen ze me door en wordt de afstandsbediening ver van mij vandaan gehouden.
Na twee jaar in een fantastisch team te hebben gewerkt, heb ik opnieuw het geluk enorm leuke collega’s om me heen te hebben. Tot nu toe doen we om de week iets leuks met elkaar op vrijdag. Vorige week vrijdag zijn we naar Rodgers beach geweest. Prachtig mooi strand met een flinke rotspartij waar ik met de kinderen van collega’s vanaf ben gaan springen. De foto’s volgen, want er was ook een GoPro aanwezig! Maar verwacht er niet te veel van, want zo hoog was het ook weer niet. Wel even wennen aan de ‘Arubaanse tijd’, want zo was er het idee om er om twee uur te zijn, nou écht niet! Eerst boodschappen doen, bij een collega thuis koken, omkleden, kinderen meenemen, plekje zoeken, aankomst: half 4! Maar wel met heerlijke kipsaté, garlicbread, pan dushi (megakrentenbol), rum, wijn, sangria en heel veel ijsblokjes.
De tijd vliegt hier echt! Zo zitten we hier al bijna 6 weken, hebben we nog maar een kleine 10 maanden te gaan. Ik vind het heerlijk met al die fijne ‘gewoontes’ die je beetje bij beetje opbouwt. Zoals een keer per week bootcampen op het strand met zonsondergang, een keer per week hardlopen, door de weeks lekker zelf koken, in het weekend op stap en lekker uit eten, happy hours, een keer per week boodschappen doen én onze mega relaxte strandbezoekjes na het werk. Een prachtig moment waarbij we aankomen op het strand, onze handdoek over onze ligstoelen gooien, kleding dumpen en het water haastig induiken om vervolgens als een of ander vlot te drijven. Jawel, gewoon lekker drijven en met de golven mee deinen, soms liggen we zo wel een halfuur. HEERLIJK, ik heb mijn rustgevende middeltje gevonden jongens. Daarnaast wordt ik hier ondertussen begroet door iedereen met de slogan: IK HEB ER ZO EEN ZIN IN en IK VIND HET ZO LEUK! Mijn enthousiasme voor de simpelste dingen kan ik niet inhouden. Dus ren ik ook hier zo nu en dan gillend rond.
Naast al het werken en de drukte van het leven hier heb ik ook het gezellige vooruitzicht op de komst van Marianne, over een kleine 3 weken. Kan ik haar het eiland laten zien, maar ook zelf nog meer genieten van alle bijzonderheden waar ik nu nog geen tijd voor heb. Ook hebben wij een 5 daagse trip naar Bonaire geboekt! IK HEB ER ZO EEN ZIN IN! Daarnaast heeft ook Irene geboekt, mijn tantie komt aan op 19 januari. Het duurt nog even, maar wat zijn nou 133 dagen? Ik hoop natuurlijk nog veel meer vrienden, vriendinnen en familie hier te mogen ontvangen, maar plan wel even met mijn agenda alsjeblieft, dank je wel!
Liefs,
Mies
-
09 September 2014 - 16:48
Jan Peters:
Hoy Michelle zo te lezen gaat het goed met je. Hier is ook alles goed,
ik ben een keer op Aruba geweest heel leuk maar niemand komt je afspraak na. ze kijken niet op een uurtje
we moesten s:avonds eten dan was het om 6 uur, voor je wat eten kreeg kon het wel eens 9 uur zijn.
Omi zal je deze week ook nog schrijven.
we gaan maandag weg t/m 14 oktober naar Malaga heerlijk even er uit.
als je dit bericht hebt ontvangen laat het even weten.
wat is je 06 nummer dan kunnen we je een sms je sturen.
mijn nummer is 0612412286
liefs Opi
-
09 September 2014 - 17:06
Je Dushi:
Haha. Die geo jongen is wel een held.
Lobi for ever -
09 September 2014 - 19:45
Mariette:
Hey Michelle,
Wat leuk om te horen dat je het daar erg naar je zin hebt. En die klas dat komt wel goed. Vertrouw op je kunnen. Je kan het zeker weten beter krijgen dan nu. Dat weet ik zeker.
We missen je hier enorm. We konden je humor en enthousiasme afgelopen week goed gebruiken.
Wat leuk om af en toe zo even een update te krijgen van je leven daar. Ik kijk nu al uit naar je volgende post.
Geniet er van en ik lees nog van je!
Groetjes Mariette -
16 September 2014 - 17:15
Marianne :
WOEHOEEE! Nog maar 11 dagen!! Heb er zin in! Leven hier is saaaaaai, dus hopelijk gaan we veel spanende dingen doen daar!
Leuk je verhalen ;) Hoop dat het je lukt die kinderen op te voeden (lukt vast wel)
Tot snel!!!!
xxxxx -
16 September 2014 - 21:34
Irene:
Ik lees het nu pas en met een grote glimlach. Heel leuk om te lezen, dat je het zo naar je zin hebt en overal weer zo'n energie en enthousiasme in steekt of bij voelt! Maar ook fijn, dat je zo lekker kunt ontspannen op de golven!
Heel veel succes en plezier met je klasje! Ben heel benieuwd!
Xx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
