Tijd om te gaan..
Door: Michelle
Blijf op de hoogte en volg Michelle
04 Mei 2011 | Peru, Arequipa
Holaaaaa!
Morgen (een kleine 4 dagen later dan gepland) vertrekken we dan eindelijk naar Puno. Ons afscheid vrijdag van de school was erg apart. We hebben alle leerlingen een schoolkrijtje gegeven, wat erg lachwekkend was, want met name de jongsten vonden het niet erg lekker.. Hahahhaa. & alle docenten hebben kunnen genieten van een ministroopwafel. Dit vinden de Peruanen echt heerlijk! 's Middags met 7 personen!! in een personenauto gepropt richting Fridays voor een laatste drankje met het Engelse team. Dit was echt fantastisch, want ookal was José er volledig van overtuigd dat het niet ging passen heb ik m toch nog even zo ver gekregen om in te stappen. HAHAHHA Zat ik op schoot bij Kelly met mn hoofd uit het raam gestoken als een hond! Maar op een gegeven moment word het toch echt tijd om afscheid te nemen, met de belofte dat we over 3 jaar terug zijn: Yesss we will!
De zaterdag liep niet helemaal zoals gepland, niet kunnen inpakken en klaarmaken voor de reis die we maandag zouden beginnen. Want ik had al sinds woensdag echt last van hoofdpijn en last van licht & geluid en werd soms zo misselijk dat ik moest liggen. Zaterdag bracht ik de hele ochtend door in mn bed tot Ms Lydia belde en besloot me rond 12 uur naar de Eerste hulp te brengen. Nou ik kan je beloven dat dat een hele dagbesteding is en dat het nét even anders werkt dan in Nederland. Het eerste wat ik nodig had was een infuus. De ingredienten hiervoor moesten Ms Lydia en Lisa eerst even kopen bij de drogist.. Vervolgens word je op een bed gelegd met een gordijntje tussen een ander bed, maar als iemand net iets te dik is botst die dus lekker even flink tegen de mijne aan. (fantastisch als je eindelijk even ligt te slapen). De MRI wees niets uit, maar de dokter wist het wel (om 21.00 's avonds, dus na zo'n 8 uur!) Het is een zware migraine aanval en we konden eindelijk gaan met een ritsje pillen voor mn nek en eentje voor mn hoofd. Ook de hele zondag heb ik vrijwel op bed doorgebracht, maar met de dag ging het beter!
Vandaag zijn we terug naar school gegaan om een bosje rozen voor Ms Lydia te brengen en de generale repetities voor moederdag te bekijken. Dat wordt hier groot uitgepakt. Alle leerlingen dansen! En het is echt fantastisch om die kindjes van 3 jaar te zien en ook de derde jaars van Secundary deden het echt fantastisch, met name de jongens! Kelly had heel verrassend wat kleinigheidjes voor ons gekocht. Zo kregen we een armband voor geluk, een klein hangertje voor aan een ketting van een meisje (Kelly: "that's me!"), een biologisch notitieboekje en een superlief kaartje. Dan voel je een brok in je keel.. Laat in de middag begonnen met officieel inpakken en de laatste spullen gekocht && heel belangrijk, onze laatste bezoekje aan Cusco Coffee met die fantastische chocolade taart!
Als laatste avondje hadden we besloten om nog een keer te koken. Ms Lydia vond onze maaltijd met gebakken aardappelen en wokgroente zo lekker dus dat lekker voorbereid. Bij thuiskomst samen aan tafel gezeten en onze kado's gegeven. Een fotoslijste voor Cami met Lisa en mij erin, voor Latoya (de kokkin/huisvrouw) 2 lijstjes en voor Ms Lydia een grote lijst met 5 verschillende foto's van onze afgelopen 10 weken hier. Ja het waren 10 super snelle fantastische weken! En we hebben zo ontzettend veel geluk gehad met alle hulp en liefde van Ms Lydia dus dat mocht sowieso wel even duidelijk gemaakt worden!
En nu.. M'n laatste spullen in mn tas proppen. Het past zooooooveel beter dan de heenweg! Morgenochtend hebben we nog een laatste ontbijtje met Ms Lydia en Camila om 6.30 gepland & dan echt afscheid nemen.. Met de bus naar Puno & lekker genieten van onze laatste 7 dagen in dit fantastische land! & Ik hou jullie natuurlijk zoveel op de hoogte!
Amoreeeeee!
Morgen (een kleine 4 dagen later dan gepland) vertrekken we dan eindelijk naar Puno. Ons afscheid vrijdag van de school was erg apart. We hebben alle leerlingen een schoolkrijtje gegeven, wat erg lachwekkend was, want met name de jongsten vonden het niet erg lekker.. Hahahhaa. & alle docenten hebben kunnen genieten van een ministroopwafel. Dit vinden de Peruanen echt heerlijk! 's Middags met 7 personen!! in een personenauto gepropt richting Fridays voor een laatste drankje met het Engelse team. Dit was echt fantastisch, want ookal was José er volledig van overtuigd dat het niet ging passen heb ik m toch nog even zo ver gekregen om in te stappen. HAHAHHA Zat ik op schoot bij Kelly met mn hoofd uit het raam gestoken als een hond! Maar op een gegeven moment word het toch echt tijd om afscheid te nemen, met de belofte dat we over 3 jaar terug zijn: Yesss we will!
De zaterdag liep niet helemaal zoals gepland, niet kunnen inpakken en klaarmaken voor de reis die we maandag zouden beginnen. Want ik had al sinds woensdag echt last van hoofdpijn en last van licht & geluid en werd soms zo misselijk dat ik moest liggen. Zaterdag bracht ik de hele ochtend door in mn bed tot Ms Lydia belde en besloot me rond 12 uur naar de Eerste hulp te brengen. Nou ik kan je beloven dat dat een hele dagbesteding is en dat het nét even anders werkt dan in Nederland. Het eerste wat ik nodig had was een infuus. De ingredienten hiervoor moesten Ms Lydia en Lisa eerst even kopen bij de drogist.. Vervolgens word je op een bed gelegd met een gordijntje tussen een ander bed, maar als iemand net iets te dik is botst die dus lekker even flink tegen de mijne aan. (fantastisch als je eindelijk even ligt te slapen). De MRI wees niets uit, maar de dokter wist het wel (om 21.00 's avonds, dus na zo'n 8 uur!) Het is een zware migraine aanval en we konden eindelijk gaan met een ritsje pillen voor mn nek en eentje voor mn hoofd. Ook de hele zondag heb ik vrijwel op bed doorgebracht, maar met de dag ging het beter!
Vandaag zijn we terug naar school gegaan om een bosje rozen voor Ms Lydia te brengen en de generale repetities voor moederdag te bekijken. Dat wordt hier groot uitgepakt. Alle leerlingen dansen! En het is echt fantastisch om die kindjes van 3 jaar te zien en ook de derde jaars van Secundary deden het echt fantastisch, met name de jongens! Kelly had heel verrassend wat kleinigheidjes voor ons gekocht. Zo kregen we een armband voor geluk, een klein hangertje voor aan een ketting van een meisje (Kelly: "that's me!"), een biologisch notitieboekje en een superlief kaartje. Dan voel je een brok in je keel.. Laat in de middag begonnen met officieel inpakken en de laatste spullen gekocht && heel belangrijk, onze laatste bezoekje aan Cusco Coffee met die fantastische chocolade taart!
Als laatste avondje hadden we besloten om nog een keer te koken. Ms Lydia vond onze maaltijd met gebakken aardappelen en wokgroente zo lekker dus dat lekker voorbereid. Bij thuiskomst samen aan tafel gezeten en onze kado's gegeven. Een fotoslijste voor Cami met Lisa en mij erin, voor Latoya (de kokkin/huisvrouw) 2 lijstjes en voor Ms Lydia een grote lijst met 5 verschillende foto's van onze afgelopen 10 weken hier. Ja het waren 10 super snelle fantastische weken! En we hebben zo ontzettend veel geluk gehad met alle hulp en liefde van Ms Lydia dus dat mocht sowieso wel even duidelijk gemaakt worden!
En nu.. M'n laatste spullen in mn tas proppen. Het past zooooooveel beter dan de heenweg! Morgenochtend hebben we nog een laatste ontbijtje met Ms Lydia en Camila om 6.30 gepland & dan echt afscheid nemen.. Met de bus naar Puno & lekker genieten van onze laatste 7 dagen in dit fantastische land! & Ik hou jullie natuurlijk zoveel op de hoogte!
Amoreeeeee!
-
05 Mei 2011 - 04:47
Yvonne:
Je hebt zo'n beetje wel alles meegemaakt wat je mee kon maken, maar het is weer goed afgelopen pffff.
Succes met je laatste week, en pas goed op je zelf.
Knuffel van ons -
05 Mei 2011 - 05:28
Rob&Yvonne:
Migraine??!!Das zwaar waardeloos!!!Geniet van je laatste week ,eis.....wij wachten op je thuiskomst!!Dikke kuzzzzzz&knuf van ons 2 -
05 Mei 2011 - 09:31
Frank:
hoi Michelle,
dit keer heb ik vooral de tijd genomen om te genieten van al je foto's. Maak er nog een goed laatste deel van je reis van. We zien elkaar binnenkort weer op de pabo.
Groet, Frank -
05 Mei 2011 - 15:07
Marion Van Vliet:
Hoi Michelle,
Leuk om in ieder geval jouw verslag te lezen. We zijn blij dat je je weer beter voelt en jullie toch jullie laatste plaatsen kunnen gaan bekijken.
Doe Lisa de groeten van ons en zeg maar dat we uitkijken naar haar verslag??????? -
06 Mei 2011 - 02:18
Kelly:
Gezegend zij de google vertaler! Ik begrijp nu wat ze yeee schrijven ... mis je, zie je in drie jaar!
-
06 Mei 2011 - 18:20
Shenifa:
Ooh meisje toch.
Ben blij dat het goed gekomen is. En gelukkig dat Ms Lydia je naar het ziekenhuis heeft gebracht. (uit jezelf was je toch niet geweest)
Ik vind t wel schattig die kleintjes, ziet er allemaal heel leuk uit.
Ik kijk zo uit naar volgend week. Ben echt blij dat je terug komt.
Veel plezier de laatste dagen.
xxx -
06 Mei 2011 - 18:29
Tessa:
Heey Mies,,
Misschien wel een van je laatste berichtjes..:s Maar dan weer verhaaltjes in het echie!! Wel moeilijk zeker dat afscheid..! Leuk hoor dat die mensjes zo gek op je zijn;-)
Haha nee we kwamen elkaar toevallig tegen... dus dat was een goed momentje om een grapje met je uit te halen hihi!!
(K) Tot snel -
07 Mei 2011 - 00:19
Frans :
Hoi Michelle , doe je rustig aan ook de laatste week, geniet ervan en ik wacht vol spanning op je terugkomst,
pas op jezelf,
frans -
07 Mei 2011 - 10:41
Marjolein Rietveld:
"Als ik hier ziek word, dan .... ". Weet je nog, ons gesprekje over ziek worden?! Ikzelf ben NA Peru ziek geworden, da's toch echt een betere planning, hoor. Ik wens jullie nog veel plezier tijdens de laatste dagen. Dat jullie nog veel moois mogen zien en veel leuke mensen mogen ontmoeten.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
