Aan het werk!
Door: Michelle
Blijf op de hoogte en volg Michelle
21 Maart 2011 | Peru, Arequipa
Olaaa!
Wat gaat de tijd snel, niet? Afgelopen week alweer 13 uur lesgeven achter de rug en het was echt geweldig! Moet je je voorstellen: je loopt het lokaal waar je les gaat geven binnen. Je begroet de leerlingen met: “Goodmorning everyone” en alle kinderen reageren met “Goodmorning Miss Michelle”. Echt zo schattig! Maar dat is nog niet alles! Dan vraag je, “How are you today?” dan antwoorden ze met “Fine, thank you and you?”. Echt zulke schatjes zijn het! In sommige klassen staan de leerlingen zelfs op om je te groeten. Maar dat is meer iets van de bovenbouw.
De lessen waren echt heel leuk om te geven. Een beetje wat dingen vertellen over Nederland en spelletjes doen om de leerlingen ook nog een beetje actief te houden. Ook zoveel mogelijk de leerlingen aan het woord laten en daar meer uit proberen te halen.
Woensdag kregen we eindelijk ons uniform! Jaja, vanaf nu geven we les in een uniform. Het is een jurk met een blouse. We hadden het ook wel nodig want donderdag avond was de presentatie voor de ouders. Al het personeel, van leerkracht tot aan de beveiliging werd voorgesteld aan de ouders. Eerst een generale repetitie in de middag. Hierbij hebben we ons zo rot gelachen. Alle docenten zitten op het podium en per team worden alle namen afgegaan. Nadat alle teamleden zijn opgenoemd wordt er gevraagd om een applaus en dan gaat het hele team tegelijk weer zitten. Wij horen dus bij het team van de talen. Eerst werden alle Engelse docenten genoemd, toen het Franse team en vervolgens waren wij aan de beurt. In het Spaans spreken ze de V, v uit als een B, b. “Señorita Michelle ban Been”. En vervolgens bij “Lisa ban Bliet”. Je kon ons echt wegdragen. Er werd ook nog vermeld dat we uit Nederland komen van de Pabo, en pabo is in het Spaans weer vogel. Dus de mannen achter ons konden het niet meer laten om de hele tijd “pabo, pabo” te roepen.
In de avond was het dan eindelijk zo ver. Eerst even het een en ander vastleggen op camera natuurlijk, want zo een uniform is natuurlijk wel heel speciaal. En daarna echt het podium op en opstaan op het juiste moment, niet lachen etc, maar wat we niet wisten is dat we tijdens de presentatie ook nog even het onderwerp zouden zijn. Binnen het onderwerp Internationale projecten verschenen foto's van Lisa en mij op een gigantisch projectiescherm met als titel: Professoras de Holandesas. We schrokken ons natuurlijk kapot, want niemand had ons dit verteld. Het was echt een hele speciale avond. Zo eentje die je niet snel vergeet en die je op andere scholen ook niet snel zal meemaken.
Vrijdag stond er een bezoekje aan een andere school gepland om te vragen of we volgende week in de school mogen kijken. We kwamen aan op het moment dat de school net uit was. Het was echt super druk en ik vroeg aan zoveel mogelijk leerlingen of ze Engels spraken, allemaal antwoordden ze met NO. Dus besloten Lisa en ik om heel brutaal gewoon voorbij de security naar binnen te lopen, maar onderweg werden we al door een leraar aangesproken. Gelukkig sprak hij Engels en hebben we het voor elkaar gekregen om volgende week een afspraak met hem te maken.
Vrijdag avond kwam ook de jongste dochter van Miss Lydia aan in Arequipa. Ze komt elke maand een weekendje langs. Dus ik was 's morgens al verhuisd naar Lisa haar kamer. Het is echt een jonge meid, 23 jaar en ze spreekt gelukkig ook echt heel goed Engels. Dus het contact verliep erg makkelijk.
Zaterdag zouden we naar de dierentuin gaan en daarna gaan paardrijden, maar omdat de dochter van Ms Lydia er was ging dat niet door. Er stond een bezoekje aan de sport club van Lord Byron op het programma en daarna een bezoekje aan de school. Ook kregen we te horen dat het paardrijden sowieso niet kon want het was te warm. Maar na de lunch werd het toch weer op tafel gelegd en besloten we naar de andere kant van de stad te rijden om te gaan paardrijden. Met mijn gigantische angst voor paarden is het toch wel een soort van droom om al paardrijdend hier door het landschap te gaan. Bij de paarden aangekomen kwam er toch weer die angst naar boven. Ik wilde eerst even kijken hoe Lisa en Camille het ervan af brachten. Dat was alleen niet mogelijk ik moest een keuze maken, nu erop en mee met een tochtje van 30 minuten of hier blijven. Nou ik moest echt een keer m'n angst overwinnen. Dus ik op het paard gezet. En ik lachen, maar voordat ik het wist liepen de tranen over mn gezicht. Hahaha, ik was aan het huilen! Dus ondertussen hoorde ik Camille achter me zeggen oooh noo Michelle is crying ooh noo. Hahahahha en ik tegen die man parre por favor. (stoppen alstublieft). Maar hij begreep me niet. Dus toen besloot ik mezelf te kalmeren en maar te blijven zitten. En het was echt heel erg vet. Mn paard zat eerst met een lijn vast aan het paard van de gids. Tot we op een gegeven moment door een riviertje heen gingen toen vroeg ik of ik lost mocht, want dat arme beest zat steeds met zn kop tegen die kont van die gids aan. Het was echt heel leuk. Misschien gaan we over 4 weekjes weer en dan voor een uurtje.
In de avond was het dan eindelijk tijd om lekker uit te gaan! Het begon met een drankje bij een bar met uitzicht over de hele stad. Was echt heel gezellig. De meeste docenten van het engelse team waren er met hun man/vrouw. Dus die leer je dan ook meteen kennen. Daarna naar beneden richting de discotheek. Hier stonden we versteld over de mannen, want die dansen allemaal! En soms vragen ze de vrouwen zelfs ten dans. Wat ook erg leuk was om te zien is dat het gewoon normaal is dat er ook echt volwassenen uitgaan en lekker op de dansvloer staan te dansen. Echt geweldig!
Op zondag hadden we weer ons standaard zondag. Begraafplaats en uiteten. En we hebben lekker een film gekeken met de dochter van Ms Lydia en Ms Lydia zelf.
Deze week staan we voor groep 6 tot en met de 5e van de middelbare school. Ik heb net de eerste les gehad. De leerlingen van de 2e, 3e en 4e hebben toch wel moeite met het spreken van Engels. Je merkt duidelijk dat ze verlegen zijn of zich schamen. Terwijl ze het echt tien keer beter doen dan de Nederlandse jongeren van hun leeftijd!
Vrijdag gaan we met een vrouw van het secretariaat naar een school voor moeilijk lerende kinderen en daarna gaan we dus langs Colegio San Fransisco. Echt super leuk dat we nu even binnen andere scholen gaan kijken. Komend weekend staat er een weekendje Majes op de planning. Op zaterdag is het daar carnaval dus gaan we Pisco maken en carnaval vieren en op zondag gaan we raften in de Majes River! Echt zo vet.
Een nadeel is dat het internet er voor de komende 2 weken uit ligt. Dus alleen tijdens het werken heb ik tijd om op internet te zitten. Maar goed dat is ook geen probleem, want de komende 2 weekenden zijn we toch weg!
Mucho amore!
Wat gaat de tijd snel, niet? Afgelopen week alweer 13 uur lesgeven achter de rug en het was echt geweldig! Moet je je voorstellen: je loopt het lokaal waar je les gaat geven binnen. Je begroet de leerlingen met: “Goodmorning everyone” en alle kinderen reageren met “Goodmorning Miss Michelle”. Echt zo schattig! Maar dat is nog niet alles! Dan vraag je, “How are you today?” dan antwoorden ze met “Fine, thank you and you?”. Echt zulke schatjes zijn het! In sommige klassen staan de leerlingen zelfs op om je te groeten. Maar dat is meer iets van de bovenbouw.
De lessen waren echt heel leuk om te geven. Een beetje wat dingen vertellen over Nederland en spelletjes doen om de leerlingen ook nog een beetje actief te houden. Ook zoveel mogelijk de leerlingen aan het woord laten en daar meer uit proberen te halen.
Woensdag kregen we eindelijk ons uniform! Jaja, vanaf nu geven we les in een uniform. Het is een jurk met een blouse. We hadden het ook wel nodig want donderdag avond was de presentatie voor de ouders. Al het personeel, van leerkracht tot aan de beveiliging werd voorgesteld aan de ouders. Eerst een generale repetitie in de middag. Hierbij hebben we ons zo rot gelachen. Alle docenten zitten op het podium en per team worden alle namen afgegaan. Nadat alle teamleden zijn opgenoemd wordt er gevraagd om een applaus en dan gaat het hele team tegelijk weer zitten. Wij horen dus bij het team van de talen. Eerst werden alle Engelse docenten genoemd, toen het Franse team en vervolgens waren wij aan de beurt. In het Spaans spreken ze de V, v uit als een B, b. “Señorita Michelle ban Been”. En vervolgens bij “Lisa ban Bliet”. Je kon ons echt wegdragen. Er werd ook nog vermeld dat we uit Nederland komen van de Pabo, en pabo is in het Spaans weer vogel. Dus de mannen achter ons konden het niet meer laten om de hele tijd “pabo, pabo” te roepen.
In de avond was het dan eindelijk zo ver. Eerst even het een en ander vastleggen op camera natuurlijk, want zo een uniform is natuurlijk wel heel speciaal. En daarna echt het podium op en opstaan op het juiste moment, niet lachen etc, maar wat we niet wisten is dat we tijdens de presentatie ook nog even het onderwerp zouden zijn. Binnen het onderwerp Internationale projecten verschenen foto's van Lisa en mij op een gigantisch projectiescherm met als titel: Professoras de Holandesas. We schrokken ons natuurlijk kapot, want niemand had ons dit verteld. Het was echt een hele speciale avond. Zo eentje die je niet snel vergeet en die je op andere scholen ook niet snel zal meemaken.
Vrijdag stond er een bezoekje aan een andere school gepland om te vragen of we volgende week in de school mogen kijken. We kwamen aan op het moment dat de school net uit was. Het was echt super druk en ik vroeg aan zoveel mogelijk leerlingen of ze Engels spraken, allemaal antwoordden ze met NO. Dus besloten Lisa en ik om heel brutaal gewoon voorbij de security naar binnen te lopen, maar onderweg werden we al door een leraar aangesproken. Gelukkig sprak hij Engels en hebben we het voor elkaar gekregen om volgende week een afspraak met hem te maken.
Vrijdag avond kwam ook de jongste dochter van Miss Lydia aan in Arequipa. Ze komt elke maand een weekendje langs. Dus ik was 's morgens al verhuisd naar Lisa haar kamer. Het is echt een jonge meid, 23 jaar en ze spreekt gelukkig ook echt heel goed Engels. Dus het contact verliep erg makkelijk.
Zaterdag zouden we naar de dierentuin gaan en daarna gaan paardrijden, maar omdat de dochter van Ms Lydia er was ging dat niet door. Er stond een bezoekje aan de sport club van Lord Byron op het programma en daarna een bezoekje aan de school. Ook kregen we te horen dat het paardrijden sowieso niet kon want het was te warm. Maar na de lunch werd het toch weer op tafel gelegd en besloten we naar de andere kant van de stad te rijden om te gaan paardrijden. Met mijn gigantische angst voor paarden is het toch wel een soort van droom om al paardrijdend hier door het landschap te gaan. Bij de paarden aangekomen kwam er toch weer die angst naar boven. Ik wilde eerst even kijken hoe Lisa en Camille het ervan af brachten. Dat was alleen niet mogelijk ik moest een keuze maken, nu erop en mee met een tochtje van 30 minuten of hier blijven. Nou ik moest echt een keer m'n angst overwinnen. Dus ik op het paard gezet. En ik lachen, maar voordat ik het wist liepen de tranen over mn gezicht. Hahaha, ik was aan het huilen! Dus ondertussen hoorde ik Camille achter me zeggen oooh noo Michelle is crying ooh noo. Hahahahha en ik tegen die man parre por favor. (stoppen alstublieft). Maar hij begreep me niet. Dus toen besloot ik mezelf te kalmeren en maar te blijven zitten. En het was echt heel erg vet. Mn paard zat eerst met een lijn vast aan het paard van de gids. Tot we op een gegeven moment door een riviertje heen gingen toen vroeg ik of ik lost mocht, want dat arme beest zat steeds met zn kop tegen die kont van die gids aan. Het was echt heel leuk. Misschien gaan we over 4 weekjes weer en dan voor een uurtje.
In de avond was het dan eindelijk tijd om lekker uit te gaan! Het begon met een drankje bij een bar met uitzicht over de hele stad. Was echt heel gezellig. De meeste docenten van het engelse team waren er met hun man/vrouw. Dus die leer je dan ook meteen kennen. Daarna naar beneden richting de discotheek. Hier stonden we versteld over de mannen, want die dansen allemaal! En soms vragen ze de vrouwen zelfs ten dans. Wat ook erg leuk was om te zien is dat het gewoon normaal is dat er ook echt volwassenen uitgaan en lekker op de dansvloer staan te dansen. Echt geweldig!
Op zondag hadden we weer ons standaard zondag. Begraafplaats en uiteten. En we hebben lekker een film gekeken met de dochter van Ms Lydia en Ms Lydia zelf.
Deze week staan we voor groep 6 tot en met de 5e van de middelbare school. Ik heb net de eerste les gehad. De leerlingen van de 2e, 3e en 4e hebben toch wel moeite met het spreken van Engels. Je merkt duidelijk dat ze verlegen zijn of zich schamen. Terwijl ze het echt tien keer beter doen dan de Nederlandse jongeren van hun leeftijd!
Vrijdag gaan we met een vrouw van het secretariaat naar een school voor moeilijk lerende kinderen en daarna gaan we dus langs Colegio San Fransisco. Echt super leuk dat we nu even binnen andere scholen gaan kijken. Komend weekend staat er een weekendje Majes op de planning. Op zaterdag is het daar carnaval dus gaan we Pisco maken en carnaval vieren en op zondag gaan we raften in de Majes River! Echt zo vet.
Een nadeel is dat het internet er voor de komende 2 weken uit ligt. Dus alleen tijdens het werken heb ik tijd om op internet te zitten. Maar goed dat is ook geen probleem, want de komende 2 weekenden zijn we toch weg!
Mucho amore!
-
21 Maart 2011 - 14:33
Shenifa:
Klinkt allemaal erg goed. Ik ben blij dat je het naar je zin hebt. Geniet lekker van de aankomende 2 weken! En daarna lees ik wel weer een verhaal als je er tijd voor hebt.
Veel plezier!!!
xxx -
21 Maart 2011 - 17:23
Tim:
Hey lief
je heb het dus erg naar je zin
wel jammer dat het internet er uit ligt maar jah de aankomende 2 weekenden ben je er toch niet want dan ben je lekker leuke dingen doen
dikke kus
en knuffel
ik denk aan je (L) -
21 Maart 2011 - 17:34
Rob&Yvonne:
Tjemig wijffie!!!wat leuk allemaal en wat een ervaringen en overwinningen!!!
Erg gaaf!!!
Wij zijn zo blij voor je dat het allemaal zo leuk uitpakt voor jou/jullie!!
En we zijn zo supertrots op je!!Als je die foto's zo ziet nahja!!!!!daar staat gewoon een stoer wijf uit Almere!!
Geniet van alles kanjer!!!veel suc7 en geniet ervan!!
Dikke kuzzzzzzz en knuf van ons 2!!! -
21 Maart 2011 - 18:43
Ashley:
Wauw mies wat super vet zeg allemaal
ben helemaal jaloers op je!!
Echt super leuk allemaal !
Blijf dr lekker van genieten voor je t weet is t alweer voorbij !
Veel plezier
dikke kuss -
21 Maart 2011 - 19:23
Marjolein Rietveld:
Wat een superleuke week, lekker druk. En knap hoor, jij op dat paard. Die gevoelens kan ik me echt helemaal voorstellen. Ik krijg de indruk dat de mannelijke collega's dol op jullie zijn. Voelen jullie je al helemaal opgenomen in het team? Is het ook gezellig met de collega's? En is het eten in de kantine een beetje goed? Veel plezier volgende week.
ps. Met het risico dat ik als alcoholist wordt afgeschilderd wil ik jullie toch vragen om een fles pisco voor mij te kopen bij die proeverij in Majes. Alleen de beste. Betaal ik jullie uiteraard terug. En als het raften leuk is, dan doen we dat ook als ik er ben! -
21 Maart 2011 - 20:05
Frans :
hoi meisje STOER hoor les geven en dan zo'n uniform erbij.
We genieten elke keer weer van je reisverslag en wachten vol spanning nu al op de volgende.
En ja hoor zelfs paardrijden doe je en je laat zelfs je eigen niet kennen.
geniet er maar van van deze ervaringen word je alleen maar rijker. -
27 Maart 2011 - 07:39
Yvonne:
Een beetje laat maar toch even een reactie. Als eerste bedankt voor je kaart. TOP dat je hebt doorgezet met paardrijden en wat heb je in die korte tijd al veel gedaan en gezien, echt helemaal super.
Liefs van ons.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
